Ramazanın başından beri 5 ten önce yatmıyorum ve artık ciddi ciddi kendimi yorgun hissetmeye başladım. Öğlen ikiye kadar uyuyorum hala mal gibiyim. Dün de saat 12 de teyzem arayıp uyandırdı.
“Nora çabuk gel eve yarasa girdi” diye. Ne ayak lan diye çıktım, cidden girmiş eve perdenin arkasında duruyor. Biz kıpırdadığımız anda kafamıza doğru uçuyor. Yarasalar kör olduğundan sert yüzeyleri, konabilecekleri yerleri gönderdikleri elektromanyetik dalgalarla belirliyorlarmış. O yüzden kafamıza kafamıza uçuyordu sanırım neyse. Teyzem açmış önüne şemsiyeyi yarasa geldiği an uzaklaştırıyor. En son perdenin arkasına girdiği an teyzem oyuncak tüfekle indirdi kafasına. Düştü. Maalesef kanadı zedelenmiş. İstemezdim ama evde yarasa da ilk defa görüyorum ne yapacağımızı şaşırdık. Üstelik kuluçka dönemleri olduğundan evlere girip kuytu bir köşede yavruluyormuş. Neyse ki öyle bir şey olmamış. Ama görseniz nasıl ince kanatları sırf deri, zaten fare gibi bir şey. Neyse iğrenç, aklıma geldikçe ürperiyorum.
Gördüğünüz gibi hayatımdaki tek atraksiyon yarasa. Her gün evdeyim. Sevgilimle buluşmak, alışveriş yapmak ve liste yapıp uygulayamamak dışında hiçbir uğraşım yok. Zaten bir şey yapmaya enerjim de yok. Gerçekten bütün gün uyumak istiyorum. Bütün yaz tatilim böyle geçti, gerçekten acınacak haldeyim. Yaz tatili dediğin böyle geçmemeli, valla böyle geçmemeli ya. Geberdim abi evde oturmaktan yatağa yapıştım artık ya. Can sıkıntısından ölünebiliyorsa gerçekten büyük risk altındayım şu an. Çünkü gerçekten sınırdayım. Sıkıntının ve sinirin sınırındayım yani. Bare çalışsaydım da para kazansaydım ya. İçine ediyim böyle işin.
e yarasayı naptınız
YanıtlaSilhttp://julestheblogger.blogspot.com/
Yarasa da iyi bir atraksiyon olmuş öle deme bıyy.
YanıtlaSilÖff okuldaki son senemi aklıma getirdi bu yazı. Bir de evde oturup hiç bir şey yapmadıkça iyice bir şey yapmaktan soğuyodum. Sıkıntı anca. Şimdi çalışınca da hiç bişi yapmadan evde günlerce boş boş durma hayalleri kuruyorum. İnsan oğlu doyumsuz:)
jules önce mecburen ufak bir kaba koyduk, biraz kendine gelince de dışarı bıraktık ama uçabildiğini sanmıyorum :/
YanıtlaSilparticle çok haklısn aslında okul zamanı ben de aynı hayali kuruyordum :) tatil gelsin dinleneyim :) ama işte ben daha dolu dolu geçer dye düşünüyordum o kadar boş kiii, bir de benim tembelliğim eklenincee :)
tatlım çalışıncada ahh biraz tatil diceksin:))yazık yarasaya dicem ama ben olsam evi terkederdim heralde:)
YanıtlaSilpembe mor alg öyle olcak herale değerini bilemiyorum şu an :) valla ben de başta üzüldüm ama aklıma gelnce bile midem bulanıyo yapıcak bişey yoktu :/
YanıtlaSilSeana yine de bir iş bulunmalı. Bence disiplin insanı mutlu ediyor. Bunu denemelisin.
YanıtlaSilHayvanları severim ben.. Özellikle kurbağaları da.. Ama yarasalar biraz ürkütücü oluyor nedense.. Küçük bir öykümü palyaşayım madem ki;
"Sevdiğine kur yapmak için şarkı söyleyen bir erkek kurbağa, farkında olmadan avını arayan bir yarasaya akşam yemeği müjdesi vermiş olabilir!" İşte mukadderat budur diyebileceğimiz trajik bir doğal hadise.. En zevkli ve en keyifli anlarda bile farkında olmadan sonumuzu hazırlıyor olabiliriz miyiz?
Profösör kesşnlikle disiplin konusunda haklısın. Öykü güzelmiş :) benim kendi sonumu hazrladığım kesn valla :)
YanıtlaSilgeçen bizim evi minik kelebekler basmıştı.. çıldırtmışlardı beni... yarasa düşüncesi bile korkunç ayh :S şu anda boş olabilcek için neler vermezdim varya.. ama boşluk beni de kötü etkiler, ne yalan söyleyim... chuck dizisini 3 kez izlemiştim geçen yaz. yazık walla :)
YanıtlaSildream cnım ben de okul zamanı öyle dedim hep tatil gelsn mal gibi bütün gün yatmaya razıyım diye ama işte insan sıkılıyor bir süre sonra piyano kitap dizi flan zaman geçirmeye çalışıyorum eğlencli görünüyor ama onlar da belli bir yerden sonra sıkıyor işte :/ :)
YanıtlaSilSevgili Nora,
YanıtlaSilAy çok şekersin.Anlatım tarzına koptum.Sanki karşımda seni dinliyorum ama okurken kahkahayı bastığım an teyzenin şemsiyeyi açıpta kendini koruduğu andır:-))Bir tek sen değilsin bu arada sıkıntıdan patlayıp, çatlayan.Benim de durum senden farklı değil.Hem de üstüne üstlük yazlık bir yerde yaşayıp hiçbişey yapamamak insana nasıl koyuyor sana anlatamam.Millet buralara gelip sefasını sürerken, en güzel dakikalarını geçirirken ben de evde maloş maloş oturuyorum.neden??? Çünkü birincisi Tazmanya canavarı 3,5 yaşında bir oğlum var ve onun uykusuydu b.kuydu, püsürüydü tam dışarı çıkmaya niyetlenirken şey gibi oturuyorum popomun üstüne.Çünkü bırakacak kimsem yok:-((( Böhhüüü:-(( Kocam desen saatlerce(Sabah 8-Gece yarısı 3) çalışıyor.E malum yaz sezonu, iş sezonu sonra kışın taş yemek var:-(( Diğeri de anacım burda tam 11 gündür hiç durmadan esen bir poyraz var saatte 33 km.hızla esiyor anamızı belledi, tıktı iyice bizi eve hapsetti.Hayır çocuk olmasa alır çantamı giderim, rüzgar bile beni durduramaz ama.Aaaaahh aahh neyse nerdeyse bir postta ben yazdım.Çok dolmuştum beni okuyup dinlediğin için çok tşk.ederim.Sevgiler...
http://papis-style.blogspot.com
Papis Style çok teşekkürler :)) ben de senin yorumunu okurken güldüm bya :) teyzem şemsiyeyi açtığında ben de çok güldüm bir de yrasaya doğru sallayışı var görmen lazımdı :)) yalnız olmadığıma sevindim ama senin adına da üzüldm napalım bu yaz da böyle geçti, ne güzel seni meşgul edecek küçük bir meleğin varmış Allah bağışlasın :)
YanıtlaSil