Sıçtık, gidelim

   Hayvanlara yardım eden insanlara saygım sonsuz. Ama benim yardım edecek kadar param olsa hayvanlardan önce annesi babası olmayan çocuklara yardım ederdim. Hayvanlar doğaları gereği yardıma ihtiyaçları olmadan da yaşamlarını sürdürebilirler. Gerçi biz insanların mahvettiği doğada bu biraz zor farkındayım ama çocuklar için kötü şartlarda yaşamanın daha zor olduğuna eminim.


   Nasıl bir zihniyet ilkokul çağındaki çocuğunu zorla çalıştırır, kaldırım köşelerinde dilendirir !? Hani derler ya Allah annelere çok özel bir his verirmiş ancak anne olunca anlaşılırmış falan. Gerçekten insan evladına nasıl böyle bir kötülük yapabilir aklım almıyor. O anneler hissetmiyor mu o hissi acaba ? Bugün metroya binerken 6-7 yaşlarında bir kız çocuğu gördüm. "Ne olur alın" diyerek mendil satmaya çalışıyordu. Nasıl içim gitti anlatamam. Buğday tenli, masmavi gözlü dünya güzeli bir çocuktu.


   İnsan denen varlık gerçekten şerefsizin, pisliğin teki. Ne kötülük varsa bizde abi. Cinayet bizde, tecavüz bizde, hırsızlık bizde, terör bizde, nankörlük, pislik... ne varsa bizde. Hayvanlar kadar olamadık.


   Matrix'te, Ajan Smith karakteri çok doğru bir şekilde tanımlamış bizi : Sizinle, bir süredir kafamı meşgul eden bir düşüncemi paylaşmak istiyorum. Bu düşünce aklıma sizin türünüzü sınıflandırmaya çalışırken geldi ve anladım ki sizler aslında memeliler sınıfına dahil değilsiniz. Bu gezegendeki tüm memeliler, yaşadıkları çevre ile içgüdüsel olarak bir denge kuruyorlar. Ama siz insanlar öyle değilsiniz. Bir bölgeye yerleşiyorsunuz ve çoğalıyorsunuz, tüm doğal kaynakları tüketene kadar çoğalıyorsunuz. Canlı kalabilmenizin tek yolu başka bir bölgeye yayılmak. Bu gezegende bu şekilde yaşamını sürdüren bir organizma daha var. Ne olduğunu biliyor musunuz? Virüsler. İnsanlar hastalıktır. Bu gezegenin kanserleri. Sizler vebasınız.