Seçimler Önemlidir

   İki gün önce babamla kavga ettim. Aslında aile meselelerini buraya yazmıyordum ama blogu bilenler zaten bunları anlatabileceğim kadar yakın oldukları için sorun olmadığını düşünüyorum. Annemle babam ayrı. Ben babamla aylardır görüşmüyorum. Birkaç ayda bir belki para bırakmaya geldiğinde görüyorum o kadar. Zaten beni görmek için bir çabası da yok. Bıraktığı para da haftalığımız. Yani babam bize haftalık harçlıktan başka bir şey vermiyor. Bir de cep telefonu faturamızı ödüyor. Onun dışında bütün hayati ihtiyaçlarımızı annem tek başına karşılıyor. 
     Para bırakmaya gelmiş. Kardeşim haftalıklarımızı az verdiğini söyledi. Nedeni de telefon faturamızın yüksek gelmesiymiş ! Fatura yüksek geldi diye verdiği iki kuruştan kesmiş. Ben de dayanamadım aradım. Aramızda şöyle bir diyalog geçti.

"Baba faturalar ve haftalık maddi olarak sana fazla mı geliyor ? Yük mü oluyor ?"
"Hayır kızım ben sizi uyardım isterseniz farklı bir pakete geçin diye, ben ne ödeyeceğimi bilmek istiyorum."
"Baba başka bir pakete geçersek her ay yüksek ödeyeceksin ama bu şekilde sadece bazen fatura fazla gelir o kadar, bir ay fazla ödersin öbür ay ödemezsin, ben her ay fazla ödeme diye değiştirmedim, yine ben kötü oldum."
"Kızım ben 30 liralık faturayı 60 lira ödemek istemiyorum, uyardım sizi."
"Ya baba bu çocuk dersaneye gidiyor, sevgilisi var, benim okulum var, parayı kesmemen lazım. Bazen evin telefonu ya da adsl yüksek geliyor, annemin kredi kartı yüksek geliyor, olur böyle şeyler, o nereden kessin yemeğimizden mi kessin. Siz anne babasınız bu şekilde olmaz."
"Ne alakası var ben yemeğinizden mi kestim."
"Hayır çünkü yemeğimizi sen karşılamıyorsun, sen bir tek faturayı ödüyorsun."
"Gece gece bır bır bır ötme başımda ! "
"Bir tek gece konuşabiliyoruz farkındaysan, sen bize zaman mı ayırıyorsun."
"Öğlen ikiden sonra müsaitim ben arayabilirsin."
"Ya baba ben onu mu demek istiyorum, ne demek öğlen ikiden sonra ara, ben görüşmekten bahsediyorum, yüz yüze." 
"Sen bana zaman ayırıyor musun kızım?"
"Baba kaç defa buluşucaktık, bekledim gelmedin aradım yorgunum dedin, senin bize ayıracak zamanın mı var! "
"Sen benim nasıl bir hayat yaşadığımı biliyor musun!"
"O hayat benim suçum değil, senin seçimin."
"Tamam kızım ya ben kıracağım ya sen kapatıyorum telefonu."

   İnsanların önüne bir sürü fırsat çıkar hayat boyunca. Okula gitme ya da gitmeme, biriyle birlikte olma ya da olmama, bir işe girme, işten çıkma, aslında o gün markete gidip gitmemek bile bir seçim. Ve tüm seçimler yaşayacağımız hayatı belirliyor. Bugün markete gittiğinizde tanışacağınız adamla evleneceksiniz belki. Aslında herkesin bir sürü alternatif geleceği var yani. Peki kader nerede devreye giriyor derseniz bence şurada devreye giriyor: 

     Allah tarafından insanlara irade verilmiş. İnsanlar bu iradeyle seçimler yapıyorlar, kararlar alıyorlar ve hayatları şekilleniyor. Allah her şeyi önceden biliyor evet, bizim yapacağımız seçimlerin hepsini biliyor ama Allah belirlemiyor. Biz belirleyelim diye irade vermiş bize. Ama yaşam, ölüm ve evlilik Allah tarafından belirlenmiş. İşte bu açıklamayla "Madem Allah cehenneme gideceğimizi biliyor neden izin veriyor, madem kaderimiz yazılı neden cehenneme gidiyoruz, yazılıysa bizim suçumuz olmaz !" savunmaları da çöpe gidiyor.

     Babamın yaptığı seçimden dönmesi için önüne çıkan çok fırsat vardı ama babam hiçbirini değerlendirmedi. Sonra benim içim rahat etmedi. Bir şey falan olur vicdan azabı çekerim dedim, aradım özür diledim kırdığım için. Çok şaşırdım çünkü söylediklerim babam için hiçbir şey değiştirmemişti. Hala kendisinin haklı olduğunu düşünüyordu, seçiminin onun hatası olmadığını düşünüyordu. Anladım ki hiçbir şey ifade etmemiş söylediklerim. Babam şuna inanıyordu, hayat bu, babama bir sürü darbe vurdu, babam bizim yerine beynini uyuşturan şeyleri seçmedi, hayat onun yerine seçti, babam bırakacaktı o şeyleri ama hayat izin vermedi. Ben olsam seçmezdim bu hayatı dedi. Kendi kendini o kadar inandırmış ki suçsuz olduğuna. O kadar şaşırdım ki kendi suçsuzluğuna bu kadar inanmasına. İnsan kendi söylediği yalanlara gerçekten inanabiliyormuş demek ki.