30 Ekim 2012 Salı

Zorunlu Bayram Ziyareti

       Geçen bayram babamla yaşadığımız sorun yüzünden evine gitmemiştik. Yine de bayramlaştık tabi ki ama gerçekten evine gitmemem gerekiyordu, çünkü hem babama çok kırgındım, hem de babaanneme. Babaannemin o nemrut suratını çekmeyi hiç istemiyordum. Bu bayram gittiğimde, aslında gitmemekte ne kadar doğru bir şey yaptığımı tekrar anladım...

      Babama bayramda kesin gideceğimizi söylemiştim. Ama cuma günü için kardeşim de ben de plan yapmıştık. Hayat ve kardeşimin kız arkadaşı gelecekti, güzel bir gün geçirecektik.  Perşembe günü babam aradı cuma gelin diye. Kardeşim topu bana atmış, ablamın işi var diye. O da haklı tabi babama cevap vermekten sıkıldı. Ben konuştum sonra cuma değil pazar günü geleceğiz diye. Neymiş efendim çok kıymetli küçük halam da gelecekmiş cuma günü, onlarla da bayramlaşmış olurmuşuz. Ya bu halam insan mı ben onla bayramlaşacağım. Annem de biz de neler yaşadık, annemle babam ayrıldıktan sonra bir kez bile arayıp çocuklar nasılsınız demedi, annemi bir kez bile arayıp abla nasılsın demedi. Bütün hata babamda olduğu halde annemde kusur bulmaya devam etti. Ve hala ne zaman karşılaşsak ben onun söylediklerine cevap vermekten sıkıldım, o laf sokma çabalarından sıkılmadı. Annemle babam ayrıldığında ben 14 yaşımdaydım, kardeşim 12. Hiç yanımızda olmadılar. Sanki onlar boşandı annemden. He ayrıca bize selam bile vermeyen insan, bize o kadar zarar veren teyzemle de görüşmeye devam etti. O yüzden küçük halamı sevmem.



     Pazar günü gittik babama. Her zamanki gibi konuşacak çok şey bulamadık. İmdadımıza babaannemin sofraya çağırması yetişti. O da önce iyi davrandı, sarıldı falan, sonra laf sokmaya devam... Salataya tuz at diyor, sonra da tuzu sofraya götür diyor, sonra da o tuz sofraya gider mi, sen de hiç bir şeyden anlamıyorsun diyor. Neyse oturduk sofraya. Ne dese beğenirsiniz ? "Ee çocuklar anneniz artık balık yapıyor mu ? Ev kokuyor diye balık pişirmezdi, halbuki babanız çok severdi." Ya patavatsızlığa bakar mısınız ! Üstelik öyle bir şey yok yani annem hep yapar balık, çok da sever. Biz de bu cevabı verdik tabi ne diyelim. Sonra neymiş anneannem bacağı kırılınca ziyaretine gelmemiş. Lan senin bacağın kırıldığında dedemin ölümünün üstünden iki ay bile geçmemişti, kadıncağız kendini eve kapattı hala dışarı çıkmıyor seni mi düşünecekti. Ondan o hassaslığı nasıl beklersin. Buna da cevap verdim. Son olarak dayımın çocuklarını sordu. Çok tatlı olduklarını falan söyledik, büyüdüklerini söyledik. Bu sefer de "Annelerine çekmişlerdir kesin ahahah." dedi. Dayıma laf sokuyor. Babam da demesin mi "Lafı ağzımdan aldın anne hahaha." Lan bu ne düşüncesizlik ! Bayram ziyaretine gelmişiz, bütün zor zamanlarımızda yanımızda olan insanlara laf sokuyorsunuz, hem de siz hiç yanımızda değilken ! Kardeşim de "Dayım iyi insandır, en azından bir çok kişiden iyi olduğu kesin !" dedi. Benim de bir şey dememe gerek kalmadı. Ki zaten gücüm de kalmadı. Böyle saçma sapan geçti işte. 

      Bir tek cuma günü Hayat'la olduğumdan çok güzel geçti. Akşam kardeşim, kız arkadaşı, Hayat, ben batak oynadık, içtik, çok eğlendik. Sonra da 29 Ekim'de Ezgi'yle çok yakın iki arkadaşımızla buluştuk. Yedik, içtik, sohbet ettik, çok eğlendik. Bu arada çoğu kişiye artık isim vermem gerektiğini biliyorum ama nedense bir türlü sahte isim bulamıyorum. :) 

      Sınavlarıma çok az kaldı. Artık çalışmaya başlamam gerek...

7 yorum:

  1. bazı insanlar böyle Nora,
    benim de dayım senelerden beri hiç çalışmadı hep yardımlarla ayakta durdu,rahatsızlandı,sigortasi bile yoktu yengem hep onun yanında oldu...ama sonra yengem de dayanamadı borçlar şunlar bunlar derken boşandılar.Yengemin o fedakarlığına karşın bir teyzem var ki gözünü gerçeklere kapamış yengemle konuşmuyor..oysa ondan başka herkes yengemin haklı olduğu görüşünde...hep var böyle tipler...ve başka gördüklerim...anlıyorum ama ne var ki işte bazen o kişiler yakınlarımız oluveriyor...
    sanırım pek uzattım ve içaçıcı şeyler yazmadım ilk gelişimde sana:(

    YanıtlaSil
  2. hınammm bildiğin terör estirirdim ben o masada.. soğukluğumla öldürürdüm.. ah noracım ya, aileler niye böyle anlam veremiyorum.. bence sizin bayram ziyaretiniz o kadar değerli ki.. fatura niye bizim nesile kesiliyo çözemedim:(

    YanıtlaSil
  3. İşin çok zora benziyor, dilerim en kısa zamanda onlarda kendilerine çeki düzen verirler sende böyle can sıkmazsın!
    Sınavlarda bol şans şimdiden!
    Sevgiler :)
    Emine Karaoglu

    YanıtlaSil
  4. Hani insanlar seni anliyorum der ya yok ben seni hissediyorum, bizimkiler ayrildiginda ben 8 kardesim 4 yasindaydi. Oldum olasi o mikmik zoraki aile olaylarini ve bayramlasmalarindan nefret ettim. Ne zaman zorla halamlara amcamlara suruklensek mutlaka laf bize,anneme gelirdi. Ozellikle got halam surekli birseyler kurar ve boyle sinsi sinsi sanki kibarlik eder gibi soylerdi. Oysa hepsi goz boyamaydi babamin yaninda cicim canimdik ama sonrasinda bir ara bir sor 29 yasinda bir kadini kocasi terketmis ustelik bes parasiz bunlari kadin olarak hisset dimi asla ve asla yapmadilar derken tam 20 sene sonra bu sene bizimkiler baristi, bu konuda anneme de kirginim bizi mindar ettiler simdi resmen ask kuslari gibi bog geldi hi bizimkiler barisinca halam sanki o kadar sene kankaymisiz gibi gelmeler gitmeler....Midem bulaniyor inan. Allahtan farkli sehirlerdeyiz ama kiz kardesime cok uzuluyorum o annemlerle yasiyor okulu bitsin yanima tasinacak. Demem o ki bana sor sen daha neler var hepsi Allahindan bulur elbet/

    YanıtlaSil
  5. Şükriye Karahan yazmış olman ne kadar değerli, hem iç karartıcı bir konu bu yapabileceğimiz bir şey yok. :) bazı insanlar sanırım iyiyi görmemekte ısrarlı...

    YanıtlaSil
  6. dream ya inan diyorum en uyuz olduğum şeydir böyle sinsi insanlar. Ben de nefret ederim ama işte soğuk davranamıyorum çünkü oraya zaten babam için gittim yani yine de surat asabildim sadece.

    Emine Karaoğlu çok teşekkür ederim inşallah dediğin gibi olur :) ama onlar düzelebilecek insanlar değil..

    YanıtlaSil
  7. Üsturupsuz Yazar off ne can sıkıcı durumlar yaa neden bunları yaşamak zorundayız ! Ben de seni çok iyi anlıyorum. Gerçekten neden bize laf sokmak için çabalıyorlar. Onların yaşadıklarında bizim suçumuz ne daha yaşımız kaç, ne bu kin anlamadım. Annenle babanın barışması aslında çok güzel bir haber canım :) inşallah sizin için hayrlı olur böylesi. akrabalarının de şu an her zamanknden daha gıcık olduğunu tahmin edebiliyorumm. :/

    YanıtlaSil

Olumlu, olumsuz tüm fikirlerine açığım. Yazdığım hiçbir şeyde kötü niyetli olmadığımı unutma :)