"Aaa bunu profil pikçırr yapmalıyaaıııııaaaııımmm.”

Jean Jacques Rousseau demiş ki : İnsanlar doğal yaşam dönemlerinde yalnızlardı, sadece üremek için bir araya gelirlerdi. Ama sonra doğal afetlerin de artmasıyla daha çok bir araya gelip, daha çok yakınlaştılar. Yakınlaştıkça birlikte olmanın yaşamı kolaylaştırdığını fark ettiler, avantajlarını gördükçe de daha çok yakınlaştılar. Böylece toplum hayatına geçildi. Bilim ve sanatlar gelişmeye başladı, insanların yetenekleri ortaya çıktı ve bütün felaketler bundan sonra başladı. İnsanlar kendilerini diğer insanların gözünden görmeye başladılar, sürekli diğer insanların referansına ihtiyaç duydular. Kendi kendilerine yaşama, kendi kendilerine yetme özelliklerini kaybettiler.

Sürekli kendinden daha iyi bir varlığın referansına ihtiyaç duyan insan artık kendi değerlendirmesini yapamaz hale gelmiş yani. Jean Jacques Rousseau bunları söylerken şimdiki halimizi öngörebilmiş miydi acaba.. :)  Aslında buralara facebooktan geldim arkadaşlar. İnsanların diğerlerinin beğenisine daha çok muhtaç olduğu bir zaman olmamıştır heralde.

 Mesela bir yere gidiyorsunuz arkadaşlarınızla eğlenmeye. Bir şeyler içersiniz, sohbet edersiniz falan diye düşünüyor ve gidiyorsunuz. Peki sonra neyle karşılaşıyorsunuz ? Fotoğraf makineleri. Sakın yanlış anlaşılmasın, fotoğrafı çok severim. Çünkü ne kadar çok fotoğraf olursa, EVİMDE o kadar çok albümüm olur. Yaşım ilerlediğinde Hayat’la, arkadaşlarımla o albümlere bakıp nostalji yaparım. Çocuklarıma gençliğimi gösteririm. Benim sebeplerim bunlar. Şimdi insanların elinde o fotoğraf makinelerinin olma sebebine bakıyorum da, güzel bir poz yakaladıkları anda “aaa bunu profil pikçırr yapmalıyaaıııııaaaııımmm.” demelerinden hemen anlayabiliyorum. Ben güzel bir poz yakalasam çerçevede nasıl durur, odamda nereye koyabilirim diye düşünüyorum. Ama onlar o an alacakları “like” ları ve “comment” leri düşünüyorlar. Ben güzel çıkmak için poz vermeye çalışırken insanlar anında pozisyonlarını alabiliyorlar çünkü artık bu konuda uzmanlaşmışlar. O an güzel bir fotoğraf karesi yakalamaları önemli değil, bir an önce facebooka koymaya odaklanmışlar.

Facebook kullanmıyorum, ama kullanırsam da şu anda insanların kullandığı şekilde kullanmam inşallah. Ben bu kadar çok maske takılan başka bir yer daha bilmiyorum. Değişik ışıkta ve değişik yönlerden çekilmiş yüzlerce güzel fotoğraf, aşırı sosyal bir hayat, habire eğlencede, tatilde çekilmiş resimler… Evet arkadaşlar hepiniz profilinizde çok taşsınız ve muhteşem bir hayatınız var. Beni asıl rahatsız eden bu işte. Facebookun zaman kaybı olduğunu falan düşünmüyorum, ya da facebook sahibi olanları eleştirmiyorum. Ben facebook sahibi olup, bütün hayatını ona odaklayıp, orada maske takmayı eleştiriyorum.

Özellikle kendi arkadaşlarımın facebook hesaplarına bakıyorum da… Facebookum olmadığı için en çok kendimi kutladığım nokta neresi biliyor musunuz ?  Mesela bir yere gittiniz, ya da yeni bir kıyafet aldınız, ve paylaşmak istiyorsunuz. Ben sevdiklerimle paylaşırım ama insanlar facebookta alakalı alakasız kim varsa onla paylaşıyorlar ya; geçirdikleri o muhteşem günü orda yayınladığı an, herkes onun o gün ne kadar eğlendiğini ne kadar güzel olduğunu falan görüyor ya; işte o an ben görmüyorum. Bana karşı o maskeyi takamıyor. İçten içe, kendileri bile fark etmeden hava atmanın mutluluğunu yaşıyorlar ya, işte ben o muhteşem günlerini onlarla paylaşmıyorum, o sahte paylaşıma izin vermiyorum. Ve bu bana inanılmaz bir haz veriyor.

Aşkım, benim her şeyim. Hayat’ım dünyadaki en değerli varlığım. Onunla yaşadığım şeyler çok özel. Hiç mi tartışmıyoruz, hiç mi kavga etmiyoruz ? Ohoo hem de nasıl. Burada bir kere bile kavgamızı anlattım mı ? Hayır. En fazla tartışmalarımızdan yola çıkıp erkeklerle ilgi çıkarımlar yapıp kadın-erkek ilişkileri hakkında yazarım. Ama sevgilimle ilişkim o kadar özel, o kadar güzel ki benim için, o kadar çok saygı duyuyorum ki, en küçük kavgamızı bile gelip hemen ilan etmem. Çoğu zaman kimseye söylemem, aramızda hallederiz. Ama insanlar o kadar saygısız ki birbirlerine, ilişkilerine karşı… Olanları belki kendileri bile bilmiyorken, anlamamışken, facebookta online olan herkes her şeyi öğreniyor. Yok birbirlerine laf sokmalar, ilişki durumunu habire değiştirmeler, faceten silmeler… Ondan sonra da barışıp sevgi sözcükleri söylüyorlar yine herkesin gözü önünde. Diğerleri ne yorum yapıyor kim bilir. Resmen kendilerini rezil ediyorlar.

İşte insanların kendi kendilerine yetememeleri, kendilerine olan saygıyı kaybetmelerine sebep oldu. Sürekli başka insanların onayına, referansına ihtiyaç duymalarına sebep oldu. Sonra diğerlerinden kendilerini üstün görme çabası ortaya çıktı, sonra üstün olduklarını ilan etmeden, daha doğrusu kanıtlamaya çalışmadan bir gün bile geçiremez hale geldiler. Sonra da birbirlerine olan saygıyı kaybettiler. 

Edit : Arkadaşlar ben facebook hesabı olanları kesinlikle eleştirmem, eleştirdiğim şeyler tamamen ayrıntılardır, maskelerdir... Hepiniz bebeklerimsiniz. Kaldı ki bloglarımızın da facebook hesapları var, tabi ki olacak, lütfen kişiselleştirip yanlış algılamayalım.