Staj Gerginligi Sonrası Alısveris ve Muhtesem Mekan 'Benzin'

       İlk staj günüm iyiydi. Ama staj nasıl hissettirirmiş 4. gün anladım. En son çıkar çıkmaz gözyaşımı tutamamamı hatırlıyorum. Ben mi çok asosyalim bilmiyorum ama dayanamadım işte. Ne yaptıkları esprilere, ne de o ortamda olmaya. Hayatıma zorla yeni insanlar giriyor gibi hissetmiştim sanırım. Orada çalışan biri var. Orta yaşlı, sürekli espri yapan, geveze bir adam. Ama yani artık ben zorla gülmekten sıkıldım o konuşmaktan bıkmadı. Yani belki de ben oraya alışayım diye ama işte sinir bozuyor. Mesela bunlar her gün aralarında para toplayıp öğlen yemeği için sofra kuruyor, bana da ilk iki gün sen misafirsin dediler para almadılar, üçüncü gün de misafirlik bitti diye espri yaptılar. He ben burada iş verin yapayım da bir şeyler öğreneyim diye kıçınızın dibinde oturayım, para alıp almayacağım bile belli olmasın, sonra da öğrenci halimle günde 5 lira sırf o yemek için verip ay sonunda eksilere düşeyim. Neyse takmadım. Perşembe günü postaneye gittim geldim, öğlen yemeği de yemiştim acıktım diye. Sonra yemeğe çağırdıklarında "afiyet olsun benim canım istemiyor, dışarı çıktığımda yedim." dedim. Demesin mi o geveze "para almayız korkma ya gel ye." Allahım ya dedim "ne alakası var dışarda yedim ben." Yani Allah aşkınıza ne deseydim. Sonra işte toplantıdayız, toplantının ortasında bana "evlilik ne zaman" diyor. Ben de "çok var" falan diye espriyle geçiştirmeye çalıştım. Diğerleri ne evliliği falan deyince bu sefer de "e baksana yüzüğüne Duygu'nunki tek taş bunun kaç tane taşı var." Ya salak öğrenci halimizle pırlanta takmadık heralde, sustum kaldım hiçbir şey demedim. Sonra orada bir tane avukat var, her sabah aynı şey, telefonu çalıyor ve o " Alooooo sefgılııııııııımmmmm, napıosunnnnnnnn yuaaaaa" diye başlıyor ve aynı uzatmalarla "öptüm babaaaaaaaaaaaaayyyyyy." diye bitiriyor. Ve ne zaman bana dışardan bir şey ister misin diye sorsalar benim yerime cevap verip "Nora yemezzz." Diyor. Neymiş ben hayır teşekkürler diyorum diye hiçbir şey yemiyor olmuşum orada. Ya kötü niyetli değiller gerçekten, ama kendi aralarında o kadar yakınlar ki, saçma sapan esprilerin orada alışmaya çalışan ve diğer herkes avukatken bir bok bilmeyen bir şeyler öğrenmeye çalışan birinin sinirlerini bozacağını düşünmüyorlar. Neyse artık inşallah bu hafta iyi geçer.


      Size süper bir mekan söyleyeceğim. Dün Hayat'la önce Kadıköy'e gittik, sonra da Taksim'e döndük. Kadıköy'de muhteşem bir yer var. Öyle bir yer ki hani sırf kalabalıklaşmasın, bizim mekan olarak kalsın istediğinizden, kimseye söylemeyeceğiniz kadar hoş bir mekan. Benzin. Hani Ptt var ya, işte onu geçin, biraz daha ilerleyin orada Benzin. Rengarenk bir mekan. Baya da geniş, bir sürü masa var küçüğünden büyüğüne. Dışarda da masaları var. Taksilerin siyah sarı deseni eşliğinde Big Yellow Taxi yazıları, ve eski film afişleri tüm duvarlarda göze çarpıyor. Resmen mekanın bir karakteri var. Bir sürü televizyon var, çaldıkları müzikler de gayet eğlenceli. Menüsü o kadar güzel düzenlenmiş ki, yine rengarenk bir menü ve bir mekanda yeme-içme için arayabileceğiniz her şey var. Yemekleri çok lezzetli. Tuvaletleri bile o kadar güzel ki, hem geniş, hem de duvarları karikatürlerle süslenmiş. Bu arada garsonlar da gayet ilgili. Fiyatları bence öyle iyi bir mekan için uygun. Yemeklerin fiyatı tavuk yemekleri, pizzalar ve makarnalarda 11-16 arası, et yemeklerinde tabi 20 ye çıkıyor. Abur cubur diye adlandırdıkları, bira yanında iyi giden yiyecekler var, efes 30luk şişe 6 lira örnek vermek gerekirse. Kesinlikle tavsiye ederim.

      Sonra Taksim'e döndük alışveriş için. Biliyorsunuz indirimin dibine vurmuşlar. Çok bir şey bulamamıştım ve uzun tül eteklerden istiyordum. Yürürken önümde bir kız gördüm. Allahım tammm istediğim etek. Hayat "aşkım git sorsana nerden almış" diyor ama hayatta sormam. Ama o kadar beğendim ki bir yanımda "lan git sor ne olacak" diyor. Sonra Atlas Pasajı'nda olur bu tarz şeyler yaa dedim girdim. Yemin ederim baktığım ilk dükkanda buldum. Ama resmen şaşırdım oha dedim ya nasıl çok istediysem :D. Hayat da diyor ki " ilk defa böyle bir şeye şahit oluyorum." :D Biz Hayat'la sürekli alışverişe çıkarız, o da sever alışverişi, ama genelde elli tane yere bakar ancak buluruz. Bu sefer resmen sürpriz oldu. Öyle böyle derken keyfim yerine geldi çok şükür. 


     Bazı şeylere sinirimin bozulmasında sanırım evimde olmamam da çok etkili. Ananeniz de olsa bir başkasının düzenine ayak uydurmak zor oluyor. Eşyalarınızın ufak bir rafta ya da valizde olması, her şeyinizin bir rafta ya da çantada tıkışmış olması, kendi yatağınızda uyumamak... Ama inşallah 1 hafta sonra bitmiş olacak.