Uykuu, biraz uykuu uuu, bütün isteğim buyduu...

   Güzel bir cuma günü. Neden güzel ? Çünkü evdeyim. Hem cuma, hem de yarım gün ve ben okula mı gideceğim ? Asla ! :) 
   Öncelikle, bu ara bloglarda çok güzel çekilişler yapılıyor ve ben gerçekten çekilişleri çok seviyorum. Genel olarak hediyeleri, sürprizleri çok seviyorum. Hani çok büyük ve çok pahalı olmasına gerek yok. Yolda bulunan ama o kişiye beni hatırlatmış bir yaprak bile olsa çok sevinirim. Neyse gelelim linklere

http://allaboutskincareblog.blogspot.com/2011/10/chanel-clinique-dr-hauschka-rene.html  bunlar cilt bakım ürünleri ama o markaları hayatta para verip alamayacağım için bu çekiliş buradan duyurulmayı hak ediyor. :) 
http://kirmizilikiz.blogspot.com/2011/10/ilk-cekilisim.html bu da avon ürünleri veren bir çekiliş, dudak balmlarını çok sevdiğim için katılıyorumm :)
http://aswanginkosesi.blogspot.com/2011/10/50-uye-cekilisim.html burada da denemek istediğim bir saç maskesi var o yüzden katılıyorum. Gidip kendin alsana denemek istiyorsan derseniz haklısınız, ama hediye olunca daha güzel işte. :)


   Neyse yazmam gereken daha ciddi şeyler var şu an. Hayatım boyunca hiç uykusuzluk çektiğim bir dönem olmamıştı. Açıkçası ne kadar kötü bir şey olduğunu anlayamasam da biliyordum ve yattıktan en fazla on dakika sonra uykuya dalabildiğim için şükrediyordum. Ama doğa üstü şeylerden gereksiz fazla korktuğum, hatta milletin kıçıyla güldüğü Dabbe ve Paranormal Activity filmlerini izledikten sonra da uyuyamadığım için arada benim de sorun yaşadığım olmuştur. Ama 3-5 gün sürer geçerdi. Şimdi anlıyorum ki çok çok ötesiymiş ve çok kötü bir şeymiş. Uykusuzluğu kronik olarak çekenlere Allah'tan sabır diliyorum gerçekten. 

   Ben dedemin ölümünden beri uyuyamıyorum. Hadi uyudum, bir ihtimal uyudum, gecenin köründe uyanıyorum. Hayır gece herkes uyumuşken, ev karanlıkken uyumaya çalışmaktan ve uyuyamamaktan daha çok korktuğum tek şey uyuyup, gecenin köründe karanlıkta ve tek başıma uyanmak. Sabah 6.30 da okula gitmek için kalkamıyorum ama 4 te gayet cin gibi uyanıyorum ve uyuyamıyorum da. Kalkıp okula bile gidebilirim o derece. Hayır bir de korkuyorum yalnızsam. Sırf gece uyanacağımı bildiğim için annemle yatıyorum. Ama o da erken yattığı için ve biraz rahat yattığı için ondan geç yatacaksam işim bitti. Annem kapı gıcırdasa anında uyanır, ki kapısı gıcırdar. Kendi yatağımda da yatamam, yatarım ama uyuyamam. O zamanlarda da, dün geceki gibi, yastığımı yorganımı alıp salonda tv ve ışık açık uyuyorum. Ama 20 yaşımda hala böyle olmak kendimden utanmama sebep oluyor. O kadar sinirleniyorum ki gecenin köründe oturup ağlamaya başlıyorum. Sigarayı bıraktığım halde öyle olduğu zaman içesim geliyor, bazen içiyorum. Vücut olarak çok yorgun hissetmiyordum kendimi öncelerde, ama bu ara yorulmaya da başladım. Onun dışında asıl önemli olan şu ki sinirlerim çok bozuk oluyor. İnsanlara tahammül edemiyorum, benden gülümsemem beklendiğinde önceden maske takabilirdim ama bu kez onu da yapamıyorum. Herkese sinirli davranmaktan nefret ediyorum. Özellikle sevgilime. Sevgilimle buluşmalarımız mükemmeldir bizim. İnsanlara güleriz, birbirimize güleriz, keyfimiz yerindeyse her şeye gülebiliriz. Sonra her şeyden konuşuruz, hayal kurarız, plan yaparız, birlikte ders çalışırız... Tartıştığımızda da genelde toparlanmamız zaman alır. İşte o yüzden yanına suratım asık gitmek istemiyorum. Suratım asık olsa da onu o kadar çok seviyorum ki... Ama söyleyemiyorum o an ve o hem üzülüyor hem kızıyor. O an ona olan aşkımı bir şekilde dışarı vurabilsem, ne bileyim bir rengi bir kokusu ya da herhangi bir şeyi olsa eminim kızmaz bana. Sorunlarımı bildiği için çok anlayışlı ve çok alttan alıyor ama ben böyle davrandığım için kendime karşı anlayışlı değilim.

    Haftaya sınavlardan önceki son derslerim, sonra da full çalışmam lazım. Uykusuzluk ders çalışmak açısından işime yarayacak. Ama normalde sabah uykumu almaya çalışırım, o yüzden sanırım sınavlarda uyuyacağım. 8 günde 12 sınavım olacak bunu da bir ara kutlayalım.